Lucas vertelde aan RTV Drenthe over Huib.
Minderhoud werd geboren in het Gelderse Kerkwijk en groeide op in Hendrik Ido Ambacht en werd onderwijzer in Papendrecht, Ridderkerk en Ooltgensplaat. Hij trouwde met Gerda, in 1959 werd de stap naar Drenthe gemaakt. Minderhoud werd hoofd van de Hervormde School in Coevorden, later de Mijndert van der Thijnenschool. Hij bleef aan tot 1988. Voor het CHU werd hij lid van de gemeenteraad in Coevorden.
Zijn eerste boek kwam uit in 1976 en ging over Dalen, zijn woonplaats. Daarna volgden vele boeken over met name de geschiedenis van Coevorden. “Hij had heel veel kennis en kon geweldig mooi verhalen vertellen”, zegt vriend Lukas Koops, die hem kent vanuit de Drentse Schrieverskring en ook voor Radio Drenthe regelmatig met hem op pad ging. “Hij werd in heel Drenthe uitgenodigd voor lezingen en hij vond het fantastisch om over zijn boeken te vertellen.”
Verteller
Volgens Koops was die eigenschap van de bevlogen amateurhistoricus ook nuttig in het onderwijs. “Hij was het type dat leerlingen kon boeien. Je moest het af en toe misschien met een korreltje zout nemen, maar de verhalen bleven daardoor wel hangen.” Koops ging met Minderhoud regelmatig de provincie in om reportages voor Radio Drenthe te maken. “Je had tijd voor een reportage van vijf of zes minuten. We gingen dan naar een monumentje waar ik vroeg of hij er wat over kon vertellen. Vervolgens kwam er een verhaal van acht minuten. Dan kon ik weer zeggen: ‘We gaan opnieuw beginnen, want zo kan ik geen vragen aan je stellen.'”
Minderhoud schreef tientallen boeken. “Meestal jubileumboeken voor bijvoorbeeld een school in een of ander dorp. Maar hij heeft ook een detective geschreven”, vertelt Koops. “Het meest waardevolle werk is voor mij Dwars door Drenthe, een heel dik boek waarin hij over ontmoetingen en gebouwen in de provincie schrijft.”
Laatste boek
Op zijn 75ste verjaardag kreeg Minderhoud uit handen van burgemeester Bert Bouwmeester de erepenning van de gemeente Coevorden vanwege zijn bijdrage aan de kennis over de historie van de gemeente.
In 2015 overleed zijn vrouw Gerda. “Daar heeft hij het heel zwaar mee gehad. Altijd als je hem tegenkwam begon hij erover, hij miste haar vreselijk. Daarmee verloor hij ook een beetje plezier in het leven. Gelukkig had hij door al zijn activiteiten veel vrienden en bekenden met wie hij contact had.”
Hoewel de laatste jaren het fysieke ongemak toenam, hij was afhankelijk van een rollator, bleef hij schrijven. “Hij heeft vorig jaar nog een boekje geschreven over zijn kinderjaren in oorlogstijd”, zegt Koops. Het was het eerste boek over hemzelf. “Daarvoor belde hij iedere week met zijn zus in Canada, om te controleren of wat hij schreef klopte, want het moest wel kloppen. Het feit dat hij dat nog op zo’n hoge leeftijd die herinneringen opschreef, geeft aan dat hij nog over een geweldig geheugen beschikte.”