Het Huib Minderhoudlaantje.
Januari 2023
Monumentje – Het is weliswaar geen echt monument, maar wel een prachtig initiatief om even bij stil te staan. Vrienden van www.huibminderhoud.nl uit Dalen hebben dit stijlvolle bordje langs zijn dagelijkse ochtend route in Dalen geplaatst. Het is alweer een jaar geleden dat we afscheid van Huib hebben moeten nemen. Het historisch geweten van Coevorden, maar bovenal een vriend.
Voor de dorpskerk in Dalen.
Mei 2022
‘Zondag in Dalen’ over de familie Ten Holte
Dalen – Het boek ‘Zondag in Dalen’ over de familie Ten Holte is vanochtend gepresenteerd in het koetsiershuisje aan de Hoofdstraat 47 in Dalen. De avond met lezingen op 8 juli was afgelast in verband met het overlijden van de echtgenoot van auteur Marieke Sanders-ten Holte.
Toch was er vanochtend een officiële aanbieding van het boek door mevrouw Sanders aan burgemeester Bert Bouwmeester, waarbij familieleden, Aold Daol’n en Huib Minderhoud aanwezig waren.
Marieke Sanders-ten Holte (1941) is de kleindochter van de laatste burgemeester. Als klein meisje kwam Marieke regelmatig bij opa en oma in Dalen op bezoek. Ze hoorde vaak over de geschiedenis van haar familie van haar ouders en grootouders. Het gevoel hierbij heeft zij vastgelegd. Daarvoor kreeg zij medewerking van Aold Daol’n en verzorgde Huib Minderhoud het deel over ‘Drie generaties bestuurders’.
De uitgifte en verkoop van het boek zijn vandaag en morgen maandag 16 juli tussen 13.30 tot 16.30 uur aan de Hoofdstraat 47. Daar is een kleine tentoonstelling met foto’s en spullen uit het familiearchief Ten Holte te zien.
Bron: © Esselien de Groot Taaltotaal
Ter Beek als trendbreuk op Parkschool
bron: www.dvhn.nl
Uitgerekend Huib Minderhoud, oud-bovenmeester van de christelijke Mijndert van der Thijnenschool, schreef een boek over destijds zijn grote rivaal: de openbare Parkschool. Oorspronkelijk voor de Coevorder elite, totdat ene Relus ter Beek ten tonele verscheen.
Verlies
De Parkschool honderd jaar? Vorig jaar is dat toch al uitgebreid gevierd? Klopt. Normaal gesproken zou historicus Huib Minderhoud (83) zijn boek Honderd Jaar Parkschool ruimschoots op tijd af hebben gehad. Maar wie zijn steun en toeverlaat verliest – Gerda overleed vorige zomer – heeft wat anders aan zijn hoofd dan een boek. Zij was zijn grootste criticus én grootste bewonderaar. Zij zette altijd al zijn teksten in de computer. Zij behoedde hem voor foutjes. Vraagtekens verschenen bij passages waaraan zij twijfelde. Niet qua feiten, maar bij onduidelijke zinnen en dwalingen.
Strijd
Uren kan hij praten over hoe geweldig zij was, maar daarover een andere keer. ,,We gaan het nu over de Parkschool hebben, lummel”, zegt hij quasi boos, als opnieuw slechts één woord hem dreigt te verleiden tot een nieuwe anekdote met zijn vrouw in de hoofdrol.
,,Dat uitgerekend ik een boek over de Parkschool heb mogen schrijven”, gooit Minderhoud een balletje op. Decennialang was die school zijn grote rivaal, want als bovenmeester van de Mijndert van der Thijnenschool ging hij constant de strijd aan met de Parkschool. En omgekeerd. Touwtrekken om leerlingen. ,,Wij waren een echte volksschool. Toen ik met pensioen ging was 60 procent van mijn leerlingen niet-kerkelijk.” Maar ook op sportief gebied. Tijdens wandeltochten begin jaren zeventig, waarbij leerlingen punten scoorden als ze op de juiste wijze marcheerden. ,,De ene keer wonnen wij, de andere keer zij. Een keer had de Parkschool enkel meiden opgesteld, die veel beter liepen dan een gemengde groep. Ja, zó konden wij ook wel winnen haha.” De collegialiteit leed er niet onder: Minderhoud en zijn evenknie op de Parkschool maken er ook nu nog grapjes over.
Minderhoud houdt de wedstrijdjes ‘wie kan het verst plassen’ nog steeds in ere. Huidig directeur Wout Eshuis zag zijn Parkschool de afgelopen jaren uitgroeien naar bijna vierhonderd leerlingen. ,,Maar jij telt de kleuters erbij, wrijf ik hem dan onder de neus. Ik had 320 leerlingen, maar op de kleuterschool zaten nog eens honderd kinderen. Dus 420”, lacht Minderhoud triomfantelijk.
Opleidingsschool
De Parkschool werd in 1915 opgericht met als doel de HBS (Hoogere Burger School) te ‘voeden’, die Coevorden sinds 1910 had. Het moest een opleidingsschool voor die HBS zijn. Met een extra zevende klas, om kinderen nog beter voorbereid te laten zijn. ,,Hoofd van de school Herman Boonk probeerde ook nog een achtste klas in het leven te roepen, maar daar ging de ULO voor liggen.” Het uitgebreid lager onderwijs wilde niet beconcurreerd worden door de Parkschool.
Enkel kinderen van bemiddelde en aanzienlijke ouders gingen naar de Parkschool. Het gewone volk moest maar naar die andere openbare school, de Wilhelminaschool. ,,Ze wilden ook niet anders, juist vanwege het standsverschil.” Dat het daadwerkelijk de elite betrof op de Parkschool blijkt wel uit een foto van een schoolreis naar Scheveningen, van voor de oorlog. Niet alleen qua bestemming bijzonder. Op hun paasbest poseren de kinderen voor het Kurhaus. Decennialang was de Parkschool er dus alleen voor de gegoede burgerkinderen. In 1950 veroorzaakte Relus ter Beek, de latere minister en commissaris van de Koningin, een trendbreuk. ,,Hij kwam uit de arbeiderswijk Tuindorp en hoorde alleen daarom al niet thuis op de Parkschool. Zijn vader liep voor het Groene Kruis en zijn moeder ging uit werken, ook al geen aanbeveling. Maar zijn vader was ook een vooraanstaand socialist, die in Coevorden heel wat in de melk te brokkelen had.” Op zijn aandringen werd Ter Beek alsnog toegelaten. ,,Vanaf die tijd zouden standsverschillen veel minder van invloed zijn bij toelating van leerlingen.”
Zwarte bladzijde
Zwarte bladzijde in de geschiedenis van de Parkschool is in Minderhouds ogen het conflict eind jaren negentig over arbeidsduurverkorting (adv). Er ontstonden twee kampen die ook na bemiddeling niet meer nader tot elkaar kwamen. Directeur Zweers Wijnholds en adjunct-directeur Herma Postmus-Otten stapten uiteindelijk op. ,,Doodzonde, omdat die twee zich al die jaren echt bewezen hadden.”
Andere tijden
Bijna honderd jaar lang stond de Parkschool aan de stationskant van de watertoren. In 2013 namen de leerlingen hun intrek in het nieuwe gebouw aan de andere kant van de toren, maar nog wel steeds in het Van Heutszpark. Dat huidig directeur Eshuis geen eigen klas heeft vindt Minderhoud als oud-bovenmeester, met steevast de oudste leerlingen als klas, absoluut geen punt. ,,Ben je gek! Het is een andere tijd. Het hoofd van de school van toen moet nu een manager zijn. Dat is Wout ten voeten uit. Wat ik jammer vind is dat leerkrachten minder huisbezoeken afleggen bij leerlingen. Pas dan leer je achtergronden goed kennen. Ik heb daar altijd heel veel aan gehad.” Trots noemt hij oud-leerlingen die van ver moesten komen. ,,Zie hen nu eens succesvol zijn.”
Minderhoud zet punt achter Mo(nu)mentje
Geplaatst op donderdag 17 december 2015
Dalen – Huib Minderhoud stopt met zijn rubriek Mo(nu)mentje, die hij jarenlang verzorgde voor deze krant.
Na het overlijden van zijn vrouw Gerda in juni pakte Huib de draad na de zomer weer op, maar het wordt niet meer zoals vroeger.
`We deden alles samen’, zegt Huib, tijdens het gesprek af en toe wat geëmotioneerd, `we zochten samen de panden uit, vaak gingen we `s morgens vroeg al op pad, daarna typte en corrigeerde Gerda mijn tekst en mailde dat.
Dat samen doen mis ik heel erg.’
Rubrieken
Voor 2002 schreef Minderhoud ook al eens voor deze krant. Hij verzorgde toen eveneens een rubriek met historische inslag. Ook schreef hij een rubriek voor de Hoogeveensche Courant. Zijn eerste Mo(nu)mentjes verschenen in het Maandblad Drenthe en hij leverde enige tijd bijdragen aan het tijdschrift van de historische vereniging in Coevorden. Een aantal Mo(nu)mentjes is overigens in boekvorm verschenen. Huib overhandigde in 2011 het eerste boek met Mo(nu)mentjes aan de redactie van deze krant. In totaal zijn er drie boeken met Mo(nu)mentjes.
Boeken
Daarnaast schreef Minderhoud wel zo’n veertig boeken over uiteenlopende onderwerpen, onder andere over scholen, kerken en de lokale geschiedenis. In 1976 schreef hij zijn eerste boek. Het onderwerp was `Zevenhonderd jaar Dalen’. Momenteel legt hij de laatste hand aan een boek over de honderdjarige Parkschool in Coevorden.
`Voor de krant begon ik mijn reeks met een woning in Schoonebeek. Daarna volgde ik allerlei plaatsen in de gemeente Coevorden en maakte uitstapjes naar Gramsbergen en De Krim, want de krant verschijnt daar immers ook.’ Heel bijzonder vindt Minderhoud het kerkje van Zweeloo, waaraan hij twee afleveringen wijdde. Ook het Noorsche Huis aan het Van Heutszpark is heel bijzonder. `Maar dat geldt eigenlijk voor alle beschreven panden.’ Minderhoud besluit de reeks met de boerderij van Albert Kuipers. Dat is een heel bewuste keuze, want Albert was als uitvaartverzorger betrokken bij de uitvaart van Gerda.
Huib vertelt over de tijd waarin oud-burgemeester Willem Hoekzema zich inzette voor het realiseren van het museum in Coevorden. `Wij zijn heel wat op stap geweest. Zijn vrouw en Gerda vergaarden ondertussen allerlei spullen voor het museum. Niet iedereen was er blij mee dat we allerlei spullen uit het gemeentehuis haalden’, glimlacht hij.
Historie
Huib Minderhoud zegt het schrijven niet helemaal vaarwel, maar zet het wel op een lager pitje. Op verzoek houdt hij nog wel lezingen. Minderhoud is altijd geïnteresseerd geweest in de lokale geschiedenis. `De stad Coevorden leent zich er bijzonder voor door de rijke historie. In mijn geschiedenislessen als hoofdonderwijzer aan de Mijndert van der Thijnenschool kwam altijd de historie van Coevorden langs.’ Ook als stadsgids deed hij er zijn voordeel mee. Minderhoud en zijn vrouw woonden vroeger in Coevorden, maar vertrokken reeds vele jaren geleden naar Dalen.
De redactie bedankt Huib Minderhoud voor de jarenlange samenwerking en zijn inzet voor de rubriek die door velen werd gewaardeerd. Wij hopen Huib nog regelmatig te ontmoeten op bijeenkomsten in de regio.
Bron: interview Coevorder Courant eind 2015
Huib brengt een bezoek aan de begraafplaats in Geesbrug.
Huib zet de eerste digitale schreden.
We hebben Huib digitaal in de lucht gekregen met behulp van de kennis en ondersteuning van Peter Vierstra
Wat een overweldigende en warme belangstelling.
Tijdens ons telefoongesprek gaf Huib aan dat hij overweldigd was door de grote
belangstelling, de vele kaarten en natuurlijk ook de reacties via Facebook.
We zullen de reacties op het internet printen en Huib overhandigen.
De grote stille kracht achter Huib Minderhoud is overleden.
Als beheerder van de fansite van Huib, werd ik even stil toen het bericht mij bereikte over het overlijden van Gerda.
Nog niet zo lang geleden ben ik bij Huib en Gerda op bezoek ben geweest.
We hebben gepraat, we hebben gelachen, we hebben serieuze zaken besproken. “Je zou eens wat vaker moeten komen” zei Gerda nog…
We gaan een bijzonder mens missen. Een uniek mens en de stille kracht achter Huib.
‘Relus was en is mien kleine breurtie’
Bron: CoevordenHuisAanHuis – Geplaatst op vrijdag 6 maart 2015 17:38
Coevorden – Lukas Koops reikte vanmiddag de eerste exemplaren uit van zijn boek ‘Relus ter Beek, een handelsreiziger in de politiek’ aan Henk ter Beek, broer van Relus, en Bert Middel, de opvolger van Relus als Drents Kamerlid.
De uitreiking vond plaats in zaal De Loo, in de achtertuin van het geboortehuis van Relus op Tuindorp. Er waren tal van vertegenwoordigers van de historische verenigingen, daarnaast was de Partij van de Arbeid sterk vertegenwoordigd.
Vloeibaar
Koops schetste in zijn inleiding een compact beeld van Relus ter Beek. Hij haalde daarin een uitspraak van oud-minister Jan Pronk aan: ‘Jan Pronk zei tegen mij ‘Relus was een politicus en ik niet’. Pronk’, aldus Koops, ‘hield vast aan zijn standpunten. Die van Relus waren nogal vloeibaar en hij paste die aan als dat gunstig voor zijn partij of voor zijn eigen carrière was. Relus was een aimabel mens, maar soms ook onaangenaam. Hij was een vechtjas, vermomd als knuffelbeer.’
Saamhorigheidsgevoel
Huib Minderhoud schetste als kenner van de Coevorder historie een beeld van de omgeving waarin Relus opgroeide. Vader Abe ter Beek droeg het socialisme uit. ‘Het was echter geen vetpot en Roelie, de moeder van Relus, ging uit werken bij de rijke families.’ Minderhoud vertelde, dat Tuindorp niet specifiek een socialistische wijk was, er woonden mensen van allerlei gezindten. ‘Het saamhorigheidsgevoel overheerste het partijgevoel.’ Later troffen Minderhoud en Ter Beek elkaar wel eens langs de voetbalvelden. ‘Hij noemde mij dan wel eens christelijk hysterisch, maar ik zei dan dat hij van de Partij van de Afpakkers was. We konden er allebei smakelijk om lachen.’
Anekdote
Nog de laatste weken bereikten auteur Lukas Koops allerlei gedenkwaardige verhalen. Eén ervan was het verhaal van Sjouke Dekker, ie vele toespraken schreef voor Ter Beek. Dekker wilde de toehoorders het verhaal niet onthouden. ‘Hij zei regelmatig ‘Maak er maar wat van’.Na afloop zei hij af en toe ‘Dat was een mooi verhaal.’ Toen in Coevorden de nieuwe brandweerkazerne werd geopend, vond ik dat Relus er toch een persoonlijk tintje aan moest geven. Hij had er niet veel zin in. Ik schreef een verhaal, waarin ik memoreerde aan de vuurtjes die hij en zijn vrienden juist op de plek van de brandweerkazerne hadden gestookt. Ik schreef in zijn toespraak voor deze gelegenheid ‘U luistert dus naar een ervaringsdeskundige. De preparatie was in orde, maar de repressie was wat minder. We hadden wel eigen bluswater, we droegen het op de man, inclusief slangen. Ik ben geen brandweerman geworden, maar rood kenmerkte wel mijn politieke carrière.’ Dekker moest naar aanleiding van deze woorden op bezoek bij Ter Beek. ‘Die zei ‘Dat zeg ik echt niet’.
En hij schaterde ‘Dan ben ik voor eeuwig Relus met het korte slangetje.’
Mien kleine breurtie
Na de aanbieding van boek sprak Henk ter Beek, die eveneens een vlot spreker bleek en nog wat jeugdherinneringen ophaalde. Henk ter Beek woont al heel lang in Friesland, maar vond het prachtig weer eens in Coevorden te zijn. ‘Ik kan heel lang verhalen, dus een tweede boek is er zo.’ Hij bedankte Lukas Koops voor de inspanningen om er een gedegen boek van te maken. ‘Het is mooi, want het was en is mien kleine breurtie.’
Mient Jan Faber schrijft boek over jeugd in Coevorden
DVHN | Gepubliceerd op 12 juni 2014, 14:05
beschouwing van de heilige calvinistische huisjes die hij met de paplepel kreeg ingegoten. Zo omschrijft voormalig vredesactivist Mient Jan Faber zijn nieuwe boek over zijn jeugd in gereformeerd Coevorden.
De oud-voorzitter van het Interkerkelijk Vredesberaad (IKV), in de jaren tachtig een van de aanvoerders van de anti-kernwapenbeweging in Nederland, schetst in 320 pagina’s zijn eigen jeugdherinneringen en die van zijn broers, zussen en hun toenmalige klasgenoten tegen de achtergrond van de geschiedenis van zowel zijn geboortestad als de gereformeerde kerk.
Faber overhandigde het eerste exemplaar van ‘Er op & er onder’ (ondertitel: ‘Kroniek van een gereformeerde jongen’) deze week in Coevorden aan plaatselijk historicus Huib Minderhoud (zie foto), die hem assisteerde bij het schrijven.
In de Drentse edities van Dagblad van het Noorden van 11 juni een interview met Faber.
Het boek is verkrijgbaar via www.bol.com
Bijzonder project rond Kozakken
V.l.n.r. Lammy van Urk, Hans Petit, Pauline Westen – Foto: Esselien de Groot Taaltotaal
Dalen – Lammy van Urk van b & b De Kozakkenhoeve in Dalen en Pauline Westen van CQ hebben een bijzonder Kozakkenproject op touw gezet samen met Hans Petit van molen De Bente en de BWB-school. Zo is er vanavond een concert van een kozakkenkoor.
‘Wij zijn twintig jaar geleden neergestreken op deze plek aan de Westerwijk’, vertelt Lammy van Urk. ‘Onze buurman Harm Scholten -hij is helaas overleden – vertelde ons dat hier twee Kozakken zijn geweest en in onze tuin zijn begraven. Huib Minderhoud wijdde er in zijn boek ‘700 jaar Dalen’ een hoofdstuk aan.’ In de tuin van De Kozakkenhoeve heeft de familie Van Urk een gedenkplekje gemaakt.
Bezetting
In 1813 was Coevorden bezet door een delegatie Fransen. Regelmatig waren er schermutselingen tussen de Fransen en de bevolking buiten de stadsmuren van Coevorden, boeren werden van hun voorraden beroofd. Eind van dat jaar arriveerde een groep van zo’n vijftig Kozakken in Dalen, die de Daler boeren kwam helpen. Bij één van die gevechten werd molen De Bente in brand gestoken. In 1814 werd de molen opgebouwd. Molenaar Hans Petit besteedt aandacht aan het jubileumjaar. Tussen Coevorden en Dalen is de Kozakkendijk te vinden. ‘In het Drents Archief’, vervolgt Lammy, ‘vonden we een geschrift uit 1813 van Jan Kiers. Hij deed aangifte van de gesneuvelde Kozakken.’
Project
Lammie van Urk kwam Pauline van CQ tegen en opperde het idee een Kozakkenkoor naar Dalen te halen. Het werd wat al te kostbaar en we besloten van het plan af te zien. Toen kregen we plotseling een mail van een Kozakkenkoor uit Rijswijk. Die hadden een leuk aanbod en opperden het idee om de school en een woonzorgcentrum erbij te betrekken.’ De dames kregen veel hulp van Riekus Hazelaar om gelden bijeen te krijgen. Zo ontstond een compleet project.
Concerten
Het Don Kozakkenkoor Nederland, onder leiding van Serge Latychev, geeft een groots concert in de dorpskerk. Huib Minderhoud vertelt op de BWBschool over de Kozakken. ‘De kinderen’, vertelt Pauline Westen, ‘studeren twee Russische liederen in.
De kinderen gaven vrijdagmiddag 11 april een miniconcert op school en zingen ‘s avonds samen met het Don Kozakkenkoor Nederland.
Het koor verzorgde ‘s middags een besloten concert in woon-en zorgcentrum De Selkersgoorn, nadat Huib Minderhoud er het verhaal van de Kozakken heeft verteld. Aan het concert in de kerk werd medewerking verleend door Jean Boheur (accordeon) en Vladimir Anisimov (houten blaasinstrumenten). Het concert begon om 19.30 uur. De kerk was open vanaf 19.00 uur.
Minderhoud vertelde over Bourtanger Moeras en Echtener Venen
Emmen/Dalen – Huib Minderhoud uit Dalen gaf op zaterdag 16 november een lezing in de bibliotheek in Emmen, met als titel: “Omzetting van een landschap”. De lezing vond plaats in het kader van een cyclus met als thema “Over Water & Veen”.
Minderhoud (Kerkwijk/Bommelerwaard-1932) was tot aan zijn pensionering directeur van de Mijndert van der Thijnen School in Coevorden.
Hij was altijd al geïnteresseerd in historische onderwerpen en heeft, ook tijdens zijn loopbaan, de nodige boeken en rubrieken geschreven over met name de regionale geschiedenis van Zuidoost Drenthe.
Zo schreef hij ondermeer boeken over de ontstaansgeschiedenis van enkele dorpen in de regio en wijdde zich ook aan onderwerpen over het onderwijs, monumentale gebouwen, reisboeken en meer.
Ook heeft hij een tweewekelijkse column in een Coevorder Weekblad onder de noemer ‘Mo(nu)mentjes in Streek en Stad’.
In de lezing “Omzetting van een landschap” zal hij nader in gaan op de ontstaans- en vervolggeschiedenis van het enorme Bourtanger Moeras en de Echtener Venen.
Daarbij komen aspecten als de geringe ontwateringsmogelijkheden van de gehele regio aan de orde wat mede veroorzaakt werd door het vaak metersdikke veenpakket.
De aanleg van de eerste kanalen en wijken kwamen aan de orde als ook de daarna ontstane mogelijkheden tot vervening van de uitgestrekte moerasgebieden. En dat diende weer de turfhandel, de waterafvoer en de ontwikkeling van landbouwgronden. Naderhand dienden de kanalen ook voor vervoer van goederen en handel.
Na de jaren 50 nam de pleziervaart toe in de regio. Die overigens dit jaar een enorme (internationale) impuls kreeg door de totstandkoming en de openstelling van het 6 km lange Koning Willem-Alexander Kanaal als onderdeel van de nieuwe vaarverbinding Erica –Ter Apel. Nog altijd kent de regio Zuidoost Drenthe het probleem van wateroverlast wat een grote zorg is voor de waterschappen.
En tegelijkertijd heeft de regio een uniek, grensoverschrijdend, voor een deel nat, natuurgebied onder de naam van Internationaal Natuurpark Veenland waar het Bargerveen met het Meerstalblok, het Amsterdamsche Veld en het Schoonebeker veld een onderdeel van vormt.
Peter Croezen uit Canada reikt boek uit.
Coevorden, 11 juni 2013.
Als kroon op het werk van het plaatsen van de straatnaamborden van de Canadese bevrijders van Coevorden op 5 en 6 april 1945, reikte Peter Croezen aan de mensen die de dag in 2010 van de onthulling mogelijk hebben gemaakt, een fraai herinneringsboek uit.
Ook Huib Minderhoud, meestal zelf de schrijver en samensteller van een boek, viel de eer te beurt om het boek te ontvangen met een persoonlijke boodschap.
Na een kop koffie met gebak in de Hulsforde, het gebouw van de historische vereniging van Coevorden en een speech van Huib, werd het boek officieel overhandigd. Een kroon op het werk van de velen die het mogelijk gemaakt hebben om de naamplaten te kunnen plaatsen.
Voor diegenen die ook het boek in bezit willen hebben moeten we helaas teleurstellend antwoorden, het is een gelimiteerde versie.
Met dank aan de historische vereniging, in het bijzonder Trijntje Kruk die ons heeft willen ondersteunen.
Monumentjes nu ook op deze site.
In samenwerking met www.coevordenhuisaanhuis.nl worden nu ook de Monumentjes van Huib D. Minderhoud op de fansite geplaatst.
Dank voor de samenwerking!
Derde deel Mo(nu)mentjes Streek en Stad gepresenteerd.
Tijdens een, door betrokkenen bij de in het boek vermelde monumenten bezochte, bijeenkomst, werd door schrijver Huib D. Minderhoud en drukker Henk de Jonge van Edoprint in Dalen het boek gepresenteerd. De eerste examplaren werden overhandigd aan respectievelijk Harm Veldhuis, Arnold Homma en Bé van der Weide, webmaster van deze site.
Wilt u ook de verzameling van de Mo(nu)mentjes, neem dan contact op met Henk de Jonge van Edoprint via www.edoprint.nl
Huib, aandachtig de tekst op de achterzijde van het boek lezend.
Het kasteel van Coevorden.
(Publieke exemplaar) boek overhandiging Huib D. Minderhoud
Op het terras van het kasteel te Coevorden werd het publieke exemplaar
van het boek, dat tijdens de kasteelstudiedag op 28 maart werd overhandigd,
officieel overhandigd aan historisch schrijver Huib D. Minderhoud.
Bert Gerrits van de Heeren Middeleeuwers, schrijft een wens in het boek van Huib.
Uitgave onderdeel “Rond de Oosterhesselerbug” in nieuw jasje.
Mei 2012. Historische vereniging Klenckerheugte.
Geschiedenis met een humorvolle knipoog
zaterdag 24 maart 10:52
Bron: Esselien de Groot Taaltotaal.
Coevorden – De aanwezigen bij het eerste college van de ‘Heeren Middeleeuwers’ van Covordiae Univercity genoten gisteravond. Het was een bijzonder programma in het Kasteel. Een serieus programma met een knipoog vol humor naar de geschiedenis. De aanwezigen waren het erover eens, dat dit een bijzondere avond was. Initiatiefnemers daartoe waren Bert Gerrits en Piet Toering uit Coevorden.
V.l.n.r. Promovendus Huib Minderhoud, paranimf Bé van der Weide en preases Bert Gerrits.
Deze eerste Kasteelstudiedag krijgt de komende jaren ongetwijfeld een vervolg. Nieuwe leden van de ‘Heeren Middeleeuwers’ zijn welkom. Wie heerstudent wil worden, dient rond het midden van de vorige eeuw geboren te zijn. Zij, die na 1960 geboren zijn, zijn ook welkom, maar dan als gaststudent. Wie voor 1940 is geboren, kan toetreden als eeuwige student.
Het eerste gastcollege werd gegeven door Huib Minderhoud, die vele boeken over Coevorden en de geschiedenis heeft geschreven. Hij sprak over ‘Nomen Nescimus’, de vrouw die precies vijfhonderd jaar geleden in haar eentje het Kasteel van Coevorden verdedigde. Hij vertelde over de drie versies van het verhaal, waarin de bekende namen van Roelof van Munster en Bawina Heemstra een belangrijke rol vervulden. Aan zijn humorvolle lezing kwam een einde door het uitspreken van het ‘Hora Est’. Daarna werd Minderhoud door de paranimfen de heren Willem K. Hoekzema (oud-burgemeester van Coevorden) en Bé van der Weide (oud-leerling van Huib Minderhoud) ‘afgevoerd’. Minderhoud wist nog niet wat hem te wachten stond, want het faculteitsbestuur van Coevorden Univercity had besloten hem te vereren met een ‘eredoctoratio’. Minderhoud voelde zich inderdaad zeer vereerd.
Paranimfen Bé van der Weide, oud-leerling van Huib Minderhoud en W.K. Hoekzema, oud burgemeester van Coevorden, met elkaar in gesprek.
Sinds een tijd prijkt het beeld ‘Nomen Nescimus’ in Hof van Coevorden. Dit beeld is gemaakt door Marieke Geerlings uit Stieltjeskanaal. Omdat het een onbekende vrouw betreft, heeft het beeld geen hoofd. Coevordiae Univercity wil het beeld jaarlijks een gezicht geven door een vrouw te eren, die veel betekent of heeft betekend voor de samenleving door veelal achter de schermen te werken. Als eerste vrouw was uitgekozen mevrouw C.J. de Zaaijer uit Coevorden, een heel bijzondere vrouw. Aldus het juryrapport: ‘Net als Nomen Nescimus iemand die van wanten weten en veelal achter de schermen zoveel betekent voor mensen. Zij verdedigt niet het kasteel, maar zij verdedigt en springt in de bres voor zoveel mensen. Vroeger was zij secretaris van de Marijkeschool en de gemeentelijke schoolraad.
Zij was actief binnen De Zonnebloem en nu al vele jaren bij Welzijn 2000. Al sinds 1960 doet zij vrijwilligerswerk, dus al meer dan vijftig jaar! Voorwaar geen geringe prestatie. Een bijzonder mens, dat zoveel bijzondere dingen doet. Zo is zij ook al meer dan een kwart eeuw, om precies te zijn 26 jaar, vrijwilligster bij Vluchtelingenwerk. Onvermoeibaar helpt zij vluchtelingen bij het verkrijgen van documenten, bij ziekenhuisbezoek en nog veel meer zaken. Mevrouw De Zaaijer is een vrouw voor wie je alleen maar bewondering kunt hebben’. Zij kreeg als wisselprijs een kleine uitvoering van Nomen Nescimus; de bijbehorende plaquette mag zij houden.
Daarna was het tijd voor het diner, waarvan de bijna honderd aanwezigen genoten in de Ridderzaal. Mevrouw De Zaaijer sprak daar een dankwoord uit, dat uitmondde in een bijna complete lezing. Daarin verbond zij heel soepel de elementen Huib Minderhoud, het jaartal 1512 en Nomen Nescimus aan elkaar.
Na het diner was het tijd voor het slot van het evenement, ‘Kasteel in vlammen’. De aanwezigen, voorzien van fakkels en voorafgegaan door trommels, liepen van de voor- naar de achterkant van het Kasteel waar nog een korte ontmoeting met Nomen Nescimus was terwijl het ‘Kasteel in vlammen’ een prachtig schouwspel was.
Paranimf Willem K. Hoekzema terugblikkend in de tijd over Huib Minderhoud.
Bé van der Weide: “Huib zou zomaar de ijzerkoekenoproer toe hebben kunnen spreken.”
Het honderd pagina’s tellende proefschrift, gebonden en met harde kaft, vanzelfsprekend.
Promovendus Huib Minderhoud
Sinds een tijd prijkt het beeld ‘Nomen Nescimus’ in Hof van Coevorden. Dit beeld is gemaakt door Marieke Geerlings uit Stieltjeskanaal. Omdat het een onbekende vrouw betreft, heeft het beeld geen hoofd. Coevordiae Univercity wil het beeld jaarlijks een gezicht geven door een vrouw te eren, die veel betekent of heeft betekend voor de samenleving door veelal achter de schermen te werken. Als eerste vrouw was uitgekozen mevrouw C.J. de Zaaijer uit Coevorden, een heel bijzondere vrouw. Aldus het juryrapport: ‘Net als Nomen Nescimus iemand die van wanten weten en veelal achter de schermen zoveel betekent voor mensen. Zij verdedigt niet het kasteel, maar zij verdedigt en springt in de bres voor zoveel mensen. Vroeger was zij secretaris van de Marijkeschool en de gemeentelijke schoolraad. Zij was actief binnen De Zonnebloem en nu al vele jaren bij Welzijn 2000. Al sinds 1960 doet zij vrijwilligerswerk, dus al meer dan vijftig jaar! Voorwaar geen geringe prestatie. Een bijzonder mens, dat zoveel bijzondere dingen doet. Zo is zij ook al meer dan een kwart eeuw, om precies te zijn 26 jaar, vrijwilligster bij Vluchtelingenwerk. Onvermoeibaar helpt zij vluchtelingen bij het verkrijgen van documenten, bij ziekenhuisbezoek en nog veel meer zaken. Mevrouw De Zaaijer is een vrouw voor wie je alleen maar bewondering kunt hebben’. Zij kreeg als wisselprijs een kleine uitvoering van Nomen Nescimus; de bijbehorende plaquette mag zij houden.
Nee, niet de Ridderzaal, het is de Drostenzaal waar gedineerd werd, een misverstand dat er bijna niet uit de krijgen is. (red.)
Daarna was het tijd voor het diner, waarvan de bijna honderd aanwezigen genoten in de Ridderzaal. Mevrouw De Zaaijer sprak daar een dankwoord uit, dat uitmondde in een bijna complete lezing. Daarin verbond zij heel soepel de elementen Huib Minderhoud, het jaartal 1512 en Nomen Nescimus aan elkaar.
Na het diner was het tijd voor het slot van het evenement, ‘Kasteel in vlammen’. De aanwezigen, voorzien van fakkels en voorafgegaan door trommels, liepen van de voor- naar de achterkant van het Kasteel waar nog een korte ontmoeting met Nomen Nescimus was terwijl het ‘Kasteel in vlammen’ een prachtig schouwspel was.
Een prachtig schouwspel rondom het gerestaureerde kasteel van Coevorden.
Cultuurhistorische avond Aold Daol’n
vrijdag 2 maart 12:04
Dalen – Aold Daol’n presenteert donderdag 15 maart een cultuurhistorische avond in restaurant ‘t Oelnbret aan de Hoofdstraat in Dalen. Het is een avondje vol gezongen streektaal en historische verhalen over de voormalige gemeente Dalen.
Streektaalkoor NsVE timmert bijna zes jaar aan de weg. Het 27 leden tellende koor staat onder leiding van dirigent Herman Koster. Vorig jaar verscheen de eerste cd, ‘Gewoon Nedersaksisch’. Het koor zingt voornamelijk in het Drents, Gronings, Overijssels en Stellingwerfs (dus Nedersaksisch) dialect. Ze oogsten veel succes met bekende nummers van onder andere Ede Staal en Harm en Roelof.
Historicus, schrijver en rasverteller Huib Minderhoud vertelt historische verhalen uit de voormalige gemeente Dalen. Minderhoud heeft in de afgelopen jaren diverse oude gebouwen uit de voormalige gemeente Dalen een historisch gezicht gegeven door de publicaties van zijn Mo(nu)mentjes in Coevorden HuisAanHuis. De verhalen verschijnen in boekvorm en worden door hem tijdens deze avond uitgediept.
Door middel van een digitale presentatie ondersteunt Aold Daol’n de verhalen met oude en nieuwe foto’s.
De cultuurhistorische avond begint om acht uur, de zaal is open vanaf 19.00 uur. De entree is gratis. Iedere belangstellende is welkom, dus ook degenen die geen lid zijn van Aold Daol’n.
Bron: HuisAanHuis Coevorden
Oude foto’s komen boven water bij HuisAanHuis Coevorden.
Wij willen ze u niet onthouden.
1994 Ter gelegenheid van het afscheid van het Coevorder Museum na tien jaar voorzitterschap.
1986 5 juli. Ingebruikname Maquette van de Vesting Coevorden in Drenthe’s Veste. Van links naar rechts Wethouder S. Steunenberg, J. Sweep van de Stichting Menno van Coehoorn, Voorzitter Minderhoud en bestuursleden Dijkstra en Rusch.
1993. 25.000ste bezoeker Coevorder Museum wordt gefeliciteerd!
1985 28 november.
Geert Wolbers biedt als executeur-testamentair o.a. het koninklijk wapenschild van het Modelhuis Kramer aan aan het Museum Drenthe’s Veste.
Van links naar rechts: Wethouder Piet van Ooijen, Voorzitter Huib Minderhoud, Geert Wolbers en bestuurslid Marten Dijkstra.
‘Ik maak misschien nog vijf boeken’
woensdag 30 november 16:15
Schoonebeek – Geen locatie was zo toepasselijk als De Engelenweij voor de presentatie van het tweede ‘Mo(nu)mentjes in Streek en Stad’-boek van Huib Minderhoud. De geur van de houtkachel en het licht van olielampen vulden vrijdagmiddag de zaal van de historische boerderij aan het Oostersebos.
Huib vertelde het verhaal achter het boek, dat gaat over bijzondere plekken van Pikveld, Weijerswold, Vlieghuis, Padhuis, Schoonebeek, Stieltjeskanaal, Dalerveen en Den Hool. ‘Jullie lieten mij kennismaken met bijzondere verhalen’, zegt Huib op bevlogen manier tegen de aanwezigen, die hij na afloop exemplaren van het boek overhandigde. ‘Het echtpaar op de Vliehors, de Katshaar Schans, de school op Vlieghuis en zandstrooisterboerderij Zwaantje Hans-Stokmanshof, ze komen allemaal uit jullie koker.’
Nadat de verhalen in Coevorden HuisAanHuis waren gepubliceerd, maakte Huib voor dit boek een geactualiseerde versie van ieder verhaal. De hulp van zijn vrouw Gerda speelde daarin een grote rol. Tevens was er speciale dank aan Hanno van Dijk, die de opmaak van het boek verzorgde en ook de foto op de omslag maakte en aan uitgever Henk de Jonge van Edoprint uit Dalen. Aan de reeks komt volgens Minderhoud nog geen einde. ‘Als het aan mij ligt, dan maak ik er nog vijf.’ Tot nu toe heeft hij ruim 240 afleveringen van Mo(nu)mentjes geschreven.
Het boek kost 19.95 euro per stuk en is te koop bij boekhandel Kardol in Coevorden, boekhandel Kaspers in Schoonebeek en drogisterij Annico in Dalen. Het eerste deel dat vorig jaar verscheen is bij aankoop van het nieuwe boek verkrijgbaar tegen gereduceerde prijs.
Bron: Coevordenhuisaanhuis
Het tweede boek van de serie Mo(nu)mentjes is uit.
bron: http://oudehampsink.wordpress.com
Vrijdagmiddag werd het gepresenteerd door de schrijver, Huib Minderhoud, bij de Engelenweij in Schoonebeek. Het boek bevat net als het eerste deel verhalen over mensen, gebouwen en deze streek. Het is vooral geen saaie geschiedkundige opsomming van geschiedenisfeitjes maar levendige verhalen met een humoristische, soms trieste en vreemde belevenissen.
De verhalen zijn eerder geplaatst in het Maandblad Drenthe, de Hoogeveensche Courant en in de Coevorden Huis aan Huis. Voor deze boekjes echter zijn de verhalen herschreven en bijgewerkt. Minderhoud merkte op dat hij eigenlijk alle verhalen twee keer heeft moeten schrijven. De eerste keer het oorspronkelijke verhaal en daarna compleet herschreven om de jongste ontwikkelingen er nog in mee te nemen.
Gaat het eerste deel voornamelijk over de ontwikkelingen en verwikkelingen in Coevorden, deel twee richt zich met name op Schoonebeek en Dalerveen. In 30 verhalen neemt de schrijver ons mee van Pikveld, Weijerswold, Vlieghuis, Padhuis, Schoonebeek, Stieltjeskanaal Dalerveen naar Den Hool. Ook in dit tweede deel gaat het over het heden en de band met het verleden met soms opmerkelijke verhalen. Schoonebeek bijvoorbeeld heeft ook de nodige ups en downs gekend. Huib verteld het verhaal van de NSB burgemeester van Schoonebeek die door het verzet in 1943 werd doodgeschoten en ook de opkomst van de NAM die dit Drentse dorp definitief op de kaart zette.
Uitgever en drukker Henk De Jonge van Edoprint uit Dalen hoopt dat er nog meer van deze verhalen in boekvorm gaan uitkomen. Omdat de verhalen zich in de omgeving afspelen is er veel belangstelling voor en is er steeds vaker vraag naar.
Schrijvers, schulten en notarissen;
honderd jaar notariaat in Oosterhesselen.
Geschreven door Huib D. Minderhoud. November 2011
Ga naar www.oosterhesselen.eu voor meer informatie!
Nieuw boek van Huib Minderhoud
DALEN – Huib Minderhoud heeft in de afgelopen jaren ruim dertig boeken geschreven. Volgende maand wordt een nieuwe parel toegevoegd aan zijn toch al indrukwekkende collectie.
Dwars door Drenthe’ en ’700 jaar Dalen’. Of de drie delen van ‘Drentse Mo(nu)mentjes’ die begin van deze eeuw door de Stichting Het Drentse Boek zijn uitgegeven. Het zijn zo maar enkele willekeurig gekozen voorbeelden van boeken die de 79-jarige inwoner van Dalen in de loop der tijd op de markt heeft gebracht.
De voormalige onderwijzer vindt het fijn om artikelen te schrijven over onder meer bijzondere gebouwen en gedenktekens, over objecten met een geschiedenis, met een verhaal. Het spits werd in 1993 afgebeten met een artikel over ‘De Gevel van Diek’ in Coevorden. Het artikel werd destijds gepubliceerd in het Maandblad Drenthe. Vervolgens werd geschreven over een wegkruis in Nieuw-Schoonebeek. Later waren ook artikelen te lezen in de weekbladen Hoogeveensche Courant en Coevorden Huis aan Huis. De teller staat inmiddels op een paar honderd. Vandaag de dag wordt de bijdrage van Minderhoud om de twee weken alleen nog afgedrukt in Coevorden Huis aan Huis.
“Het aanbod is nog groot genoeg”, vertelt Minderhoud. “Daarnaast krijg ik ook veel tips van mensen om me heen. Ga daar eens kijken, zeggen ze dan. Daar zit vast wel een mooi historisch verhaal in. Ik ga beslist niet over één nacht ijs. Ik neem de tijd om alle informatie goed op papier te krijgen. Voer vaak lange gesprekken met (voormalige) bewoners. Maak ook altijd zelf de foto’s van de objecten.
In eerste instantie wordt het verhaal met de pen geschreven. Ik vind het namelijk heerlijk om woorden en zinnen door te strepen. Het is schipperen met de beschikbare ruimte. Het artikel mag niet langer zijn dan een vastgesteld aantal woorden. Daarna wordt het door mij uitgewerkt op een elektrische typemachine, waarna mijn vrouw Gerda het verhaal ‘in de computer zet’. Zo werk ik al jaren en het bevalt me nog steeds prima.”
Mede door de enthousiaste reacties van de lezers heeft Huib Minderhoud besloten om zijn ‘Mo(nu)mentjes’ in boekvorm uit te geven. Met dank aan Henk de Jonge van het bedrijf Edoprint Dalen. In totaal 210 prettig leesbare artikelen zijn geselecteerd, voldoende voor zeven delen. In elk deel is ruimte voor dertig artikelen met een afbeelding.
In februari van dit jaar aanschouwde deel 1 van ‘Mo(nu)mentjes in Streek en Stad’ het levenslicht in een oplage van 500 exemplaren. “In deel 1 wordt geschreven over herkenbare locaties in onder meer Coevorden. Meer dan de helft van de boekjes is al verkocht.
In november komt deel 2 uit. Dan ligt het accent op plaatsen als Pikveld, Weijerswold, Vlieghuis, Pathuis, Schoonebeek, Stieltjeskanaal, Dalerveen en Den Hool. Ja, we hebben bewust gekozen voor november, vlak voor de feestdagen in december. Het is een leuk cadeau voor Sinterklaas of voor onder de kerstboom. In mei 2012 kan deel 3 worden aangeschaft met artikelen over de plaatsen Nieuwe Krim, Dalen, Steenwijksmoer en Wachtum.”
Deel 2 van de serie ‘Mo(nu)mentjes in Streek en Stad’ is binnenkort te koop bij Kardol in Coevorden, Annico in Dalen en Kaspers in Schoonebeek. Een handzaam exemplaar met een harde kaft kost 19,95 euro.
Bron: Zuidoost Hoeker, Paul Abrahams op 26-10-11 08:26.
Ruim vijfduizend handtekeningen voor Smurfit Kappa
vrijdag 21 oktober 17:08
Coevorden – De handtekeningenactie om de fluit van Smurfit Kappa terug te krijgen, is zeer geslaagd. Vanmiddag werden de ruim vijfduizend (!) handtekeningen aangeboden aan directeur Wim Bos van Smurfit Kappa. Een paar honderd mensen waren naar de kade aan de Spoorhavenstraat gekomen om met veel gefluit en getoeter de actie te ondersteunen.
Natuurlijk klonk de fluit regelmatig om bijval te geven aan de actie. Niet alleen inwoners van Coevorden ondertekenden de lijsten, maar ook uit omliggende plaatsen. Een vroegere inwoner van Coevorden, die nu in Nieuw-Zeeland woont, heeft een bekende van hem laten ondertekenen. Deze man heeft jarenlang bij Kappa gewerkt.
De heer G.H. Blaauw uit De Voorde, voormalig gemeentebode, verzamelde in zijn eentje maar liefst 190 handtekeningen in De Voorde en directe omgeving.
Voordat de handtekeningen werden aangeboden, werd de directie van Smurfit Kappa door Havenvereniging Coevorden opgehaald met de praam. Bos noemde de actie ‘overrompelend’ en had niet gedacht dat deze zoveel steun zou krijgen vanuit de bevolking en de ondernemers. De handtekeningen moeten gaan bijdragen aan het nemen een besluit door de provincie om de fluit weer in ere te herstellen. Dat kan alleen als er een vergunning voor de fluit wordt afgegeven.
bron: Coevordenhuisaanhuis
Burgemeester aanwezig bij overdracht handtekeningen
vrijdag 21 oktober 15:28
Coevorden – Het is aftellen voor Marcel Rensink en Ronald Schuur. Vanmiddag om half vijf worden de handtekeningen in de vorm van een tien meter lange rol aangeboden aan de directie van Smurfit Kappa. Beiden verwachten media uit het hele land; daarom is er zelfs een speciaal persvak gemaakt.
Natuurlijk is het publiek ook van harte welkom om de overhandiging, die volgens de heren ‘op zeer speciale wijze’ gaat plaatsvinden, te bekijken. Ook burgemeester Bert Bouwmeester en mogelijk ook wethouders en raadsleden worden verwacht.
Rensink maakt straks ook bekend hoeveel handtekeningen er in de afgelopen anderhalve week op diverse plekken in Coevorden zijn gezet ten behoeve van de terugkeer van de Kappa-fluit. De handtekeningen moeten bijdragen aan het besluit van de provincie om de fluit te legaliseren én weer zes keer per dag te kunnen laten horen.
bron: Coevordenhuisaanhuis
Fluitactie op SBS6
donderdag 20 oktober 08:23
Coevorden – Gisteravond zond SBS6 de opnamen uit, die eerder die dag in Coevorden werden gemaakt over de fluit van Kappa in Coevorden. De fluit was daarom even te horen voor de opnamen. Op de Markt werden diverse inwoners aan het woord gelaten, evenals de initiatiefnemer voor de handtekeningenactie, Marcel Rensink.
Huib Minderhoud vertelde over het belang van de fluit, ook in het licht van de historie en de rol die de fluit speelde bij de bevrijding in 1945 in Coevorden.
Morgenmiddag om 16.30 uur worden de vele handtekeningen, die zijn verzameld, aangeboden aan de directie van Kappa Triton. Dat gebeurt aan de Spoorhavenstraat bij de C1000. Inwoners worden opgeroepen te komen met fluiten, toeters en vuvuzela’s om een luid fluitprotest gaan geven.
Audiologische schade
Een tegenstander van de fluit heeft zich gemeld. ‘We hebben het altijd over de mobieltjes van jongeren, maar die fluit richt pas audiologische schade (gehoorschade) aan’, aldus de man.
Wie de uitzending nog wil zien, kan kijken op www.hartvannederland.nl
bron: Coevordenhuisaanhuis
Redactie De Ganseveer stapt op
woensdag 19 oktober 10:04
Coevorden – Leden van de Historische Vereniging Stadt en Heerlickheijdt Covorden ontvingen in september voor de laatste keer het historisch tijdschrift De Ganseveer. Tenminste, een Ganseveer van de huidige redactie. De redactie, bestaande uit Herman Schut, Aleid Hoegen, Monica Bennink, Berend Hoegen en Dini Oost is gestopt.
Volgens de redactie ligt hieraan een conflict met de voorzitter van de vereniging hieraan ten grondslag. De redactie schrijft, dat zelfs pogingen van derden om te bemiddelen op een onwillige houding van het bestuur stuitte. Voorzitter Jan Vinckers reageerde in zijn column als volgt: ‘De redactie stopt met haar werk.
Deze Ganseveer is de laatste van hun hand. Een ‘redactionele blues’. Volgens secretaresse Trijntje Kruk gaan Gerrit Kleis en Huib Minderhoud door met hun bijdragen. Kruk: ‘Het is niet leuk wat er gebeurd is. Ik heb er slapeloze nachten van gehad. Het is vervelend dat de redactie heeft gemeend om hierover een stukje in De Ganseveer te plaatsen.’ Ex-hoofdredacteur Herman Schut: ‘Wij kiezen voor openheid en transparantie.
De oorzaak van het conflict zit in een meningsverschil tussen de beheerder van de genealogische gegevens en het redactielid dat de parentelen schrijft. Er zijn door de beheerder harde woorden geuit die getolereerd werden door de voorzitter. De beheerder is niet bereid tot een compromis: het redactielid is fout en moet weg.’ De redactie wilde uitleg van de voorzitter. Schut: ‘Hij weigerde om te komen, maar stelde wel nog voor om met een kleine delegatie van de redactie te praten. Onder zijn voorwaarden.’
Inmiddels is er een ad interim redactie geformeerd, bestaande uit Jan Brinks, Alie Wildeboer, Harry Uneken, Jaap Meertens en Ysbrand van der Weide. De nieuwe Ganseveer verschijnt in december.
Nieuwe Nederlanders begroet in kasteel
bron: HuisAanHuis
woensdag 15 december 12:36
Coevorden – Tijdens een feestelijke bijeenkomst in het kasteel werden tien nieuwe Nederlanders welkom geheten door burgemeester Bert Bouwmeester. Het is vandaag de landelijke Naturalisatiedag. Deze naturalisatieceremonie is het laatste onderdeel van het proces voor het krijgen van het Nederlanderschap. Bouwmeester wees in zijn toespraak op het bijzondere moment voor de aanwezigen omdat ze nu echt het Nederlanderschap hebben gekregen. ‘U moet zich er van bewust zijn dat de gemeente Coevorden er is voor iedereen’, zei Bouwmeester.
Hij nodigde aansluitend enkele aanwezigen uit om ook iets te zeggen over hun ervaringen in Nederland en met name in de gemeente Coevorden. Mevrouw Faizaabdi uit Somalië nam als eerste het woord en bedankte met name de heer Tromp van de gemeente Coevorden voor zijn inzet en begeleiding in de afgelopen jaren. De heer Dos Santos uit Kaapverdië is blij dat hij nu ook deel uitmaakt van de gemeente Coevorden en wenste iedereen een fijne kerst. Mevrouw Maryam, oorspronkelijk uit Iran, woont al zes jaar in Nederland en is blij nu eindelijk de Nederlandse nationaliteit te hebben. Aansluitend vertelde historicus Huib Minderhoud op zijn welbekende wijze de geschiedenis van het kasteel, waarna hij de aanwezigen meenam voor een rondleiding.
De naturalisatieceremonie is een speciale bijeenkomst waarin wordt stilgestaan bij de bijzondere band die door naturalisatie tot stand komt tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de nieuwe staatsburger. De nieuwe Nederlanders in de gemeente Coevorden komen uit Somalië, Brazilië, Kaapverdië, Iran, Soedan en Turkije.
Mo(nu)mentjes eindelijk verzameld.
Door Wouter Bessels.
Al zeventien jaar lang staat Huib Minderhoud even stil bij een gebouw, gebied of plek. De daaruit voortgevloeide Mo(nu)mentjes verschenen achtereenvolgens in het magazine Drenthe Totaal en de Hoogeveensche Courant. Sinds 2002 staan de verhalen van Huib tweewekelijks in Coevorden HuisAanHuis, bij elkaar zo’n tweehonderd stuks. Uit die hoeveelheid heeft de schrijver nu op veler verzoek dertig afleveringen geselecteerd voor “Mo(nu)mentjes in Streek en Stad, deel 1: Coevorden”. Voor wie eens wil duiken in de hoeveelheid monumentale panden die in Coevorden nog overeind is gebleven of voor wie niet jarenlang trouw de stukjes uit de krant heeft geknipt.
Molen De Arend, het waterschapshuis, de synagoge, de watertoren en natuurlijk het Kasteel. Weinig is Huib ontgaan bij het zoeken naar een historische locatie in de stad. Hij stop keer op keer veel energie in het doen van onderzoek naar de herkomst van personen, families en andere wetenswaardigheden. Bij het lezen van deze verameling Mo(nu)mentjes kun je als lezer niet om de uitgebreide feitenkennis van Minderhoud heen, maar hij weet ook ieder verhaal sfeervol aan te kleden. Het boek leest als een wandeling. Neem eens de proef op de som: begin bij de Algemene Begraafplaats, loop via het park langs de vestinggracht de stad binnen. Afgezien van een uitstapje daargelaten – zoals het prachtige Jugendstil-pand aan de van Heutszsingel – eindigt de wandeling bij de voormalige Vakschool voor Meisjes – het “Paleis van het Noorden” – aan de Mijndert van der Thijnensingel. De teksten zijn bondig, lezen vlot en hebben af en toe een erg leuke wetenswaardigheid in zich: zo is de ruimte van de voormalige Centrale Handelsmaatschappij (“Villa Marie”) nu het toilet bij “Kappers op 6”. Ook houdt Huib van cijfers en bedragen. Voor hoeveel guldens is een pand van eigenaar gewisseld of hoeveel Aleida Kramer na haar dood aan vermogen naliet, hij vemeldt het soms met twee cijfers achter de komma.
“De serie heb ik “Mo(nu)mentjes in Streek en Stad” genoemd, refererend aan het verspreidingsgebied van Coevorden HuisAanHuis: de streek van Zuid-oost Drenthe en Noord-oost Overijssel en van de twee steden Coevorden en Gramsbergen”, zegt de auteur. “Het eerste deel gaat over Coevorden. De stad waar ik ruim dertig jaar als schooldirecteur werkzaam was en waar mijn vrouw Gerda en ik op kerkelijk en maatschappelijk gebied betrokken waren. Schrijven over de stad is tevens plezierig, omdat de onderwerpen zo dichtbij spelen. Zelf heb ik bij ieder verhaal een foto gemaakt. Mensen vroegen mij regelmatig om een aantal verhalen te bundelen, maar ik had er nooit de tijd voor. Nu wel, met dank aan Henk de Jonge van Edoprint.”
De directeur van de drukkerij uit Dalen schrijft in zijn voorwoord dat de verhalen juist zo aantrekkelijk zijn, omdat Minderhoud “ze van het verleden naar het heden schrijft”. Daarmee slaat hij de spijker op z’n kop: Huib schrijft al sinds 1978 met verve over de stad en haar historie (in dat jaar kwam “Coevorden, Stadt en Heerlickheyt” uit), maar de meerwaarde van zijn Mo(nu)mentjes is dat ze bekeken worden in het “hier en nu” en als zodanig ook zo actueel mogelijke informatie bevatten. Als Huib op deze wijze tevens zijn beste Mo(nu)mentjes uit de streek gaat verzamelen, dan kan er een voor deze regio prachtige en historisch zeer relevante serie boeken uit voortkomen.
“Mo(nu)mentjes in Streek en Stad, deel 1: Coevorden” verschijnt half januari bij drukkerij Edoprint BV in Dalen en is vervolgens te koop bij boekhandel Kardol in Coevorden.
Huib’s geesteskind van 2010: Holdert 1851 – 2009
Ouderenzorg in veranderende tijden.
Door A.L. Verweij, voorzitter stichting Vrienden van Holdert.
Naarmate de plannen voor vervangende nieuwbouw van Holdert vastere vormen kregen groeide de wens om de (ontstaans)geschiedenis van Holdert vast te leggen in woord en beeld. Stichting Vrienden van Holdert zag hierin een taak weggelegd en heeft de daad bij het woord gevoegd door historicus Huib D. Minderhoud te vragen een boek te schrijven. De ontwikkeling van de zorg voor ouderen in Emmen door de tijd komt hiermee goed in beeld, alsook de veranderende rol hierin van de plaatselijke kerk.
Wat door de tijd heen onveranderd is gebleven is de betrokkenheid bij Holdert en haar bewoners. Door medewerkers, vrijwilligers, de plaatselijke kerk, clientenraad en de familieleden is van generatie op generatie veel liefde, tijd en energie gegeven om de bewoners van Holdert meer te geven dan alleen verzorging. Bij alle veranderingen in Holdert is het Drentse gezegde “Olde bokken hebt stieve hoorns” niet hetgeen ik in samenwerking met de bewoners heb ervaren, integendeel.
Bij het lezen zult u meteen ontdekken waarom het Holdert is en niet De Holdert!
Straatnamen bevrijders onthuld.
Op 5 mei 2010 werden de straatnamen van drie Canadese bevrijders onthuld door Peter Croezen uit Canada. Na een inleidende speech door burgemeester Bert Bouwmeester, nam Huib de bewoners mee naar de oorlogstijd om de bevrijders voor hun geestesoog te stad binnen zien te trekken.
Voor meer informatie zie ook www.herdenking.nl